Άγιος Νικόλαος: Ο Άγιος της Γενναιοδωρίας και της Αγάπης
Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός – Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Ο Άγιος Νικόλαος, ο θαυματουργός επίσκοπος της Μυρώνης, είναι ένας από τους πιο αγαπητούς και προσκυνούμενους αγίους στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Η εορτή του, που πέφτει στις 6 Δεκεμβρίου, αποτελεί μια ευκαιρία για τους Ορθόδοξους χριστιανούς να τιμήσουν τη ζωή και το έργο ενός αγίου που έζησε με αφοσίωση και αγάπη προς τον Χριστό.
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε περίπου το 270 μ.Χ. στην πόλη της Πατάρας στη Λυκία, που βρίσκεται στη σημερινή Τουρκία. Από μικρή ηλικία, έδειξε σημάδια εξαιρετικής φιλανθρωπίας και ευσέβειας. Οι γονείς του, πλούσιοι Χριστιανοί, τον είδαν να εξελίσσεται σε έναν νέο που συνδύαζε τη θρησκευτική πίστη με την αγάπη για τους φτωχούς.
Σε μια περίοδο που ο χριστιανισμός διώκονταν, ο Νικόλαος εκδηλώθηκε ως ένθερμος υποστηρικτής της πίστης του. Η εξέγερση των χριστιανών στη Νικαία κατά της αιρέσεως του Αρείου, όπου ο Νικόλαος παρευρισκόταν ως νέος ιερέας, ανέδειξε τον θαυματουργό χαρακτήρα του. Η συμμετοχή του σε αυτήν την εξέγερση, όπου διεκδικήθηκε η ορθοδοξία της πίστης, άφησε ένα ανίχνευτο ίχνος αφοσίωσης και ανδρείας.
Λίγο καιρό μετά, ο Νικόλαος εξελίχθηκε σε επίσκοπο της Μυρώνης. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, χαρίστηκε με μοναδικό τρόπο στην κοινότητα του λαού του. Έγινε γνωστός για τη γενναιοδωρία του, καθώς έδινε αφειδώς στους φτωχούς και τους ανθρώπους που τον χρειάζονταν.
Ένα από τα πιο διάσημα θαύματα του Αγίου Νικολάου είναι η ιστορία των τριών κοριτσιών που δεν είχαν τα μέσα να παντρευτούν. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Νικόλαος, γνωρίζοντας την τραγική τους κατάσταση, έδωσε τρία σάκκους με χρυσά νομίσματα, που επέτρεψαν στα κορίτσια να παντρευτούν. Αυτή η πράξη φιλανθρωπίας έχει εμβαθυνθεί σε ένα από τα πιο αγαπημένα Χριστουγεννιάτικα έθιμα, τη γνωστή “Γιορτή του Αγίου Νικολάου”.
Ο Άγιος Νικόλαος απεβίωσε στις 6 Δεκεμβρίου του 343 μ.Χ. Η επιρροή της ζωής του, της φιλανθρωπίας του, και της αγάπης του για τον Χριστό συνεχίζει να αναδεικνύεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία και πέρα από αυτήν. Ο Άγιος Νικόλαος αναγνωρίζεται ως προστάτης των παιδιών, των θαλασσοπόρων, των ταξιδιωτών, των φυλακισμένων και πολλών άλλων. Η γνήσια πίστη και η ενεργός φιλανθρωπία του συνιστούν ένα παράδειγμα για τους Χριστιανούς παγκοσμίως, καθιστώντας τον Άγιο Νικόλαο έναν αγαπημένο και πολυαγαπημένο ποντικό στον κήπο της Ορθοδοξίας.
Ιερά Λείψανα:
Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται στoν Ναό Αγίου Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.
Ο αριστερός βραχίονας του Αγίου βρίσκεται στον ομώνυμο ρωμαιοκαθολικό Ναό του Ρίμινι Ιταλίας.
Απότμημα του αριστερού βραχίονος του Αγίου βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Ναό Βόλου.
Μέρος των Λειψάνων του Αγίου βρίσκεται στην ομώνυμη ρωμαιοκαθολική Βασιλική του Μπάρι Ιταλίας.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Αγ. Νικολάου Άνω Βάθειας Ευβοίας και Φανερωμένης Σαλαμίνος, στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Μόσχας, στον ομώνυμο Ναό Αγίας Πετρουπόλεως και στη Λαύρα Αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Ένας εκ των οδόντων του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἐν τοῖς Μύροις Ἅγιε, ἱερουργὸς ἀνεδείχθης· τοῦ Χριστοῦ γὰρ Ὅσιε, τὸ Εὐαγγέλιον πληρώσας, ἔθηκας τὴν ψυχήν σου ὑπὲρ λαοῦ σου, ἔσωσας τοὺς ἀθώους ἐκ τοῦ θανάτου· διὰ τοῦτο ἡγιάσθης, ὡς μέγας μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος.
Ὁ Οἶκος
Ἀνυμνήσωμεν νῦν τὸν Ἱεράρχην ᾄσμασι, τὸν ἐν Μύροις λαοὶ ποιμένα καὶ διδάσκαλον, ἵνα ταῖς πρεσβείαις αὐτοῦ ἐλλαμφθῶμεν· ἰδοὺ γὰρ ὤφθη ὅλος καθάρσιος, ἀκήρατος πνεύματι, Χριστῷ προσάγων θυσίαν ἄμωμον, τὴν εἰλικρινῆ καὶ Θεῷ εὐπρόσδεκτον, ὡς ἱερεὺς κεκαθαρμένος τῇ ψυχῇ καὶ τῇ σαρκί· ὅθεν ὑπάρχει ἀληθῶς, τῆς Ἐκκλησίας προστάτης, καὶ ὑπέρμαχος ταύτης, ὡς μέγας μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ποταμὸν ἰαμάτων ὑπερχειλῆ, καὶ πηγήν σε θαυμάτων ἀνελλιπῆ, ἔδειξε Νικόλαε, τοῦ ἐλέους ἡ ἄβυσσος· οἱ γὰρ βαρείαις νόσοις, πικρῶς πιεζόμενοι, καὶ συμφοραῖς τοῦ βίου, δεινῶς ἐταζόμενοι, πάσης ἀθυμίας, ἀκεσώδυνον ὄντως, εὑρίσκουσι φάρμακον, τὴν θερμήν σου ἀντίληψιν· διὰ τοῦτο βοῶμέν σοι· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.
Συντάκτρια: Αργυρίου Ελευθερία