Μεγάλη Τρίτη – Το Τροπάριο της Κασσιανής – Ποια ήταν «η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή»

Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο που διαβάζεται (Κατά Ιωάννην) ο Ιησούς συνεχίζει να διδάσκει, ενώ οι Φαρισαίοι ψάχνουν τρόπους για να τον συλλάβουν. Οι Έλληνες δε έχουν… την τιμητική τους, καθώς αναφέρεται περιστατικό που μερίδα Ελλήνων ζητά να δει τον Ιησού και αυτός αποκρίνεται με τη φράση “ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξαστή ο υιός του ανθρώπου”.

Το βράδυ ψάλλεται στις Εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης στην υμνολογία του οποίου κεντρικό γεγονός είναι η μεταστροφή της πόρνης που ήρθε και άλειψε με τα μαλλιά της τα πόδια του Ιησού. Το γεγονός αυτό περιλαμβάνει και έναν από τα πλέον όμορφα τροπάρια, αυτό της Κασσιανής, το οποίο είναι από τα πιο δημοφιλή.

Η Κασσιανή ήταν βυζαντινή ποιήτρια που έζησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. Επειδή δεν την επέλεξε ως σύζυγό του ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος, έγινε μοναχή και αφιερώθηκε στη λατρεία του Θεού και στην ποίηση.

Το ιστορικό, όπως περιγράφεται από τους βυζαντινούς χρονικογράφους Συμεών Μάγιστρο, Ιωάννη Ζωναρά και Λέοντα Γραμματικό, αναφέρει πως η μητέρα του αυτοκράτορα Θεόφιλου, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση για την εκλογή νύφης, προσκάλεσε το 820 μ.Χ. στην Αυλή τις ωραιότερες και επιφανέστερες κόρες της αυτοκρατορίας. Δώδεκα “κάλλιστοι παρθέναι” ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση και κατέφθασαν στο Παλάτι. Μετά την υποδοχή τους από τη μητέρα του αυτοκράτορα, η μητέρα του Ευφροσύνη του έδωσε εντολή να δώσει το χρυσό μήλο σε εκείνη που θα επέλεγε για σύζυγό του.

Ο νεαρός αυτοκράτωρ θαμπώθηκε από την ομορφιά της Κασσιανής και θέλοντας να δοκιμάσει την ευφυΐα της τη ρώτησε: “Ως άρα διά γυναικός ερρύη τα φαύλα” δηλαδή ότι “από τη γυναίκα ξεκινούν τα κακά πράγματα”, υπονοώντας την Εύα και το προπατορικό αμάρτημα. Όμως η Κασσιανή αποστόμωσε τον Θεόφιλο ανταπαντώντας του “αλλά και διά γυναικός πηγάζει τα κρείττω”, δηλαδή ότι “και από τη γυναίκα πηγάζουν τα καλύτερα, τα ευγενέστερα”, υπονοώντας την Παναγία και τη γέννηση του Χριστου.

Η απάντηση κακοφάνηκε στον αυτοκράτορα, που αποφάσισε να “τιμωρήσει” την Κασσιανή δίνοντας το χρυσό μήλο στην ωραία, αλλά σεμνή Θεοδώρα.

Το Τροπάριο της Κασσιανής

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,

τήν σήν αισθομένη θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,

οδυρομένη, μύρα σοι, πρό τού ενταφιασμού κομίζει.

Οίμοι! λέγουσα, ότι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,

ζοφώδης τε καί ασέληνος έρως τής αμαρτίας.

Δέξαι μου τάς πηγάς τών δακρύων,

ο νεφέλαις διεξάγων τής θαλάσσης τό ύδωρ

κάμφθητί μοι πρός τούς στεναγμούς τής καρδίας,

ο κλίνας τούς ουρανούς τή αφάτω σου κενώσει.

Καταφιλήσω τούς αχράντους σου πόδας,

αποσμήξω τούτους δέ πάλιν τοίς τής κεφαλής μου βοστρύχοις

ών εν τώ παραδείσω Εύα τό δειλινόν,

κρότον τοίς ωσίν ηχηθείσα, τώ φόβω εκρύβη.

Αμαρτιών μου τά πλήθη καί κριμάτων σου αβύσσους

τίς εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου;

Πηγή :https://ieramonopatia.gr/psyxofeli/i-megali-triti-kai-to-tropario-tis-kassianis-poia-itan-i-en-pollais-amartiais-peripesoysa-gyni/