Εορτή του Οσίου Δανιήλ, του Στυλίτου

Ο Όσιος Δανιήλ γεννήθηκε κατά πάσα πιθανότητα κατά τον 5ο αιώνα μ.Χ. στη Θράκη, κοντά στη Στυλήτου, από ευσεβείς γονείς που τον χρησμολόγησαν ως παιδεραστή. Από μικρή ηλικία επιδείκνυε ενδιαφέρον για την ασκητική ζωή.

Καθώς μεγάλωνε, ο Δανιήλ αφιέρωσε τη ζωή του στην προσευχή, τη νηστεία και τη μελέτη της Θεολογίας. Επιθυμούσε να αφιερώσει τη ζωή του στη μοναχική ασκητική ζωή. Έτσι, αφού έλαβε τις ευλογίες των γονέων του, εγκαταστάθηκε στην ορεινή θέση της Στυλήτου και ξεκίνησε την κατασκευή του μοναστηριού του.

Η αφοσίωσή του στην ασκητική ζωή και η ηθική του ζωή επέδρασαν θετικά στους γύρω κατοίκους, και σύντομα πολλοί άνθρωποι αναζητούσαν τη σοφία και την καθοδήγησή του.

Η χριστιανική δράση του Δανιήλ εκτείνονταν πέρα ​​από τα τείχη του μοναστηριού. Συμβούλευε, έδιδε διαλέξεις και συμμετείχε σε προσπάθειες φιλανθρωπίας για την κοινότητα.

Ο Όσιος Δανιήλ έζησε μια μακρά ζωή ως εγκλεισμένος στη Στυλήτου, προσφέροντας πνευματική καθοδήγηση σε όσους τον επισκέπτονταν. Ο θάνατός του ήταν μια πραγματική απώλεια για την τοπική κοινότητα, αλλά η κληρονομιά του ζει μέσα από την παράδοση και την ιστορία του μοναστηριού του.

Τα λείψανα του Όσιου Δανιήλ πιθανόν να φυλάσσονται στην εκκλησία της Στυλήτου ή σε κάποιον άλλον ιερό χώρο που συνδέεται με τη ζωή και τον θάνατό του.

Πέθανε 80 χρονών, πλήρης «καρπῶν δικαιοσύνης τῶν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Προς Φιλιππησίους, α’ 11). Δηλαδή γεμάτος από καρπούς, που παράγει η αρετή και που κατορθώνονται δια του Ιησού Χριστού.

Ιερά Λείψανα:
Απότμημα ου Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὑψώσας τὸ σῶμα σου, ἐπὶ τοῦ στύλου σοφέ, τὸν νοῦν σου ἐπτέρωσας, πρὸς τὸν Θεὸν ἀκλινῶς, βιώσας ὡς ἄγγελος, ὅθεν σὲ στήλην ζῶσαν, εὐσεβείας εἰδότες, κράζοντας σοὶ βοῶμεν, Δανιὴλ Θεοφόρε, Παντοίων ἠμᾶς κινδύνων, πρέσβευε ρύεσθαι.

Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Ὑπομονῆς στύλος γέγονας, ζηλώσας τοὺς Προπάτορας Ὅσιε· τὸν Ἰὼβ ἐν τοῖς πάθεσι, τὸν Ἰωσὴφ ἐν τοῖς πειρασμοῖς, καὶ τὴν τῶν ἀσωμάτων πολιτείαν, ὑπάρχων ἐν σώματι. Δανιὴλ Πατὴρ ἡμῶν, Ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχὰς τῆς φύσεως.
Ὥσπερ ἀστὴρ πολύφωτος, σὺ ἀναβὰς μακάριε, ἐπὶ τοῦ στύλου τὸν κόσμον ἐφώτισας, ἐν τοῖς ὁσίοις ἔργοις σου, καὶ τὸ σκότος τῆς πλάνης, ἀπεδιώξας Πάτερ· διὸ δεόμεθα, καὶ νῦν ἐπίλαμψον, ἐν ταῖς καρδίαις τῶν δούλων σου, τὸ ἄδυτον φῶς τῆς γνώσεως.

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ἐγκρατείᾳ καὶ πόνοις καὶ προσευχαῖς, τὴν ψυχήν σου κοσμήσας θεοπρεπῶς, γέγονας συμμέτοχος, τῶν Ἀγγέλων μακάριε, καὶ τῶν θαυμάτων ὄντως, χαρίσματα ἔλαβες, τοῦ ἰᾶσθαι τὰς νόσους, τῶν πίστει τιμώντων σε· ὅθεν καὶ δαιμόνων, ἀπελαύνων τὰ πλήθη, παρέχεις ἰάματα, τοῖς ἀνθρώποις μακάριε, Δανιὴλ ἀξιάγαστε. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Συντράκτια : Αργυρίου Ελευθερία