Ο Άγιος Λεονάρδος γεννήθηκε στις 19 Μαΐου του 496 μ.Χ. και ήταν ευγενής Φραγκικής καταγωγής

Ο Άγιος Λεονάρδος γεννήθηκε στις 19 Μαΐου του 496 μ.Χ. και ήταν ευγενής Φραγκικής καταγωγής, υπηρέτησε στην αυλή του βασιλιά Χλωδοβίκου Α’. Κατά την περίοδο της βασιλείας του Χλωδοβίκου, ο Άγιος Λεονάρδος αποδέχτηκε τη Χριστιανική πίστη και μαζί με τον βασιλιά του βαπτίστηκαν Χριστιανοί τα Χριστούγεννα του 496 από τον Άγιο Ρεμίγιο, Επίσκοπο Ρημών.

Ο Άγιος Λεονάρδος, γνωστός για την ευσπλαχνία του, ζήτησε από τον βασιλιά Χλωδοβίκο να του δώσει το δικαίωμα να απελευθερώνει όποιους φυλακισμένους θεωρούσε άξιους. Αυτό του επέτρεψε να απελευθερώσει πλήθος φυλακισμένων, ενώ αργότερα, αφού αρνήθηκε τη θέση του Επισκόπου, εκάρη μοναχός και αποσύρθηκε στη Μονή Micy κοντά στην Ορλεάνη για να ζήσει μια ζωή αφιερωμένη στον Θεό, υπό την πνευματική καθοδήγηση των Αγίων Μαξιμίνου και Λαέτου.

Αργότερα, ο Άγιος Λεονάρδος αποφάσισε να ζήσει ως ερημίτης στο δάσος της Λιμουζίν, όπου πολλοί άνθρωποι άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω του και να ακολουθούν τη διδασκαλία του. Από τις προσευχές του, η βασίλισσα των Φράγκων απέκτησε έναν γιο, και σε αντάλλαγμα ο Άγιος δέχτηκε μεγάλα κτήματα στη Noblac, 21 χιλιόμετρα από την Λιμόζ. Εκεί ίδρυσε μοναστήρι, γύρω από το οποίο αναπτύχθηκε το χωριό Saint Leonard de Noblac, το οποίο πήρε το όνομά του προς τιμήν του.

Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, ο Άγιος Λεονάρδος πραγματοποιούσε θαύματα για τους φυλακισμένους που επικαλούνταν το όνομά του, καθώς οι αλυσίδες τους έσπαζαν θαυματουργικά. Αυτοί οι φυλακισμένοι, ευγνώμονες για την απελευθέρωσή τους, έφερναν τις αλυσίδες τους στον Άγιο ως φόρο τιμής. Πολλοί από αυτούς έμεναν κοντά του και ο Άγιος τους βοηθούσε, δίνοντάς τους κομμάτια γης για να καλλιεργήσουν και παρέχοντάς τους τα απαραίτητα για να ζήσουν με τιμή και αξιοπρέπεια.

Ο Άγιος Λεονάρδος κοιμήθηκε το 559 μ.Χ. μετά από μια ζωή γεμάτη πνευματικούς αγώνες και φιλανθρωπίες, παραδίδοντας την αγία του ψυχή στον Κύριο. Είναι ο προστάτης των φυλακισμένων, των πολιτικών κρατουμένων, των αιχμαλώτων πολέμου, των ομήρων και των εγκύων, και η μνήμη του τιμάται για την αμέριστη βοήθειά του στους κατατρεγμένους και τους παθόντες. Η μνήμη του τιμάται 6 Νοεμβρίου.