Ο Όσιος Δαυίδ εν Ευβοίας

Ο Όσιος Δαυίδ, ένας από τους πιο σημαντικούς αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γεννήθηκε στη Γαρδενίτσα της Φθιώτιδας γύρω στο 1490 και έζησε έως το πρώτο μισό του 16ου αιώνα. Εξελίχθηκε σε φωτισμένο διδάσκαλο και θαυματουργό Άγιο, προσφέροντας πολλά στην πνευματική ζωή των Ελλήνων, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας.

Από νεαρή ηλικία, ο Όσιος Δαυίδ έδειξε την κλίση του προς την πνευματικότητα, με σημαντική στιγμή της ζωής του το όραμα του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, όταν ήταν μόλις τριών ετών. Σε ηλικία 15 ετών, εγκατέλειψε το σπίτι του και αφιερώθηκε στη μοναστική ζωή, περνώντας από διάφορα μοναστήρια, όπως στην Μαγνησία και το Κομνηνείο, προτού ταξιδέψει στο Άγιο Όρος και τελικά αναδειχθεί ιερέας και ηγούμενος.

Από το 1520 έως το 1532, υπηρέτησε ως ηγούμενος στη Μονή Παναγίας Βαρνάκοβας στη Φωκίδα, και αργότερα, εγκαταστάθηκε στην Εύβοια, όπου ίδρυσε τη φημισμένη Μονή Οσίου Δαυίδ. Εκεί, ο Όσιος δημιούργησε ένα σημαντικό κέντρο πνευματικής ζωής, το οποίο προσελκύσε πλήθος πιστών και αναγκάστηκε να συγκεντρώσει οικονομικούς πόρους για την ανέγερση του μοναστηριού. Η βοήθεια που έλαβε από τη Ρωσία ήταν καθοριστική, ενώ η θαυμαστή μεταφορά των αντικειμένων που του στάλθηκαν, μετά από ευλογία του, αποτελεί μία από τις πολλές διηγήσεις θαυμάτων που τον περιβάλλουν.

Η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο στις 1 Νοεμβρίου, καθώς η ζωή του και τα θαύματά του συνεχίζουν να εμπνέουν πιστούς και να διατηρούν ζωντανή τη φλόγα της πνευματικότητας στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ἀπολυτίκιον
Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Μέγαν εύρατο, Εύβοια κλέος, τον πανένδοξον, Δαβίδ τον θείον, ως ιεράς αρετής καταγώγιον, και του Χρίστου οπαδόν αληθέστατον, και των Όσίων απάντων εφάμιλλον. Διό Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.